News

Op 19 mei 2024 namen Nacho en ik deel aan een para-reiningwedstrijd van de DRHA.
Zoals altijd was alles supergoed georganiseerd, de sfeer was top en ik had er echt zin in.
Maar… het liep niet zoals gewoonlijk.

Iets klopte er niet

Tijdens het inrijden deed Nacho plots iets vreemds.
Hij sprong opzij en zwaaide met zijn hoofd - zomaar, uit het niets.
Was hij verschoten? Te fris? Had hij iets gehoord?
Ik wist het niet, maar ik was flink geschrokken.

De meeste kennen mij als iemand die altijd lacht, vrolijk en optimistisch is en niet opgeeft. Je vraagt me hoe het gaat: Ik glimlach en verzeker jou dat alles prima is. Maar iemand die mij heel goed kent weet dat dit diep van binnen niet altijd zo is.
Waarom ik dan niet altijd vertel hoe het echt gaat: Sommige dingen zitten gewoon heel diep en zijn heel confronterend. Het is nu eenmaal gemakkelijker om me te verschuilen achter die lach en zo positief te blijven, dan er continu aan herinnerd worden en omringt te worden door mensen die medelijden met je hebben.

Pages