De meeste kennen mij als iemand die altijd lacht, vrolijk en optimistisch is en niet opgeeft.
Iemand die mij heel goed kent weet dat dit diep van binnen niet altijd zo is.
Je vraagt me hoe het gaat. Ik glimlach, verzeker jou dat alles prima is. Je kijkt me aan en ik zie dat je twijfelt maar ik kan jouw blik moeilijk peilen. Snel zeg ik: Heb deze nacht slecht geslapen maar verder gaat alles prima hoor.
Dit zal jullie wel heel bekend voorkomen?
Het is niet dat ik je niet vertrouw en ik weet dat het helemaal niet erg is als het eens minder gaat. Het vertellen lucht vaak op maar sommige dingen zitten gewoon heel diep en zijn heel confronterend. Het is vaak gemakkelijker om me te verschuilen achter die lach om zo positief te blijven.
Omdat het mij tegenwoordig best hoog zit schrijf ik het hier van mij af.
Mijn lichaam wil de laatste tijd niet echt mee en mentaal heb ik het hierdoor zwaarder dan anders. Waarom? Het weer, achteruitgang spierziekte, gewoon mindere periode, vroeger te veel gedaan, ik heb geen idee. Antwoord zal ik ook nooit vinden.
Mijn kuiten die vaak in kramp gaan tegen de ochtend waardoor ik vroeg wakker ben. Dit komt door het vochtige en wisselende weer en kan ik nog verklaren maar al de rest.
Mijn heup/ rug gaat op en af. De ontstekingsremmers lossen niks op maar maken het net dragelijk. Ondertussen speelt al enkel maanden mijn rechterpols op. In de zomer kon ik dit begrijpen toen had ik best veel in de tuin gewerkt, oeps. De laatste weken speelt deze weer enorm op maar nu heb ik geen idee waarom. Niet dik, niet rood maar doet wel heel veel pijn. Chronische ontsteking en overbelast (de zoveelste) maar ontstekingsremmers die ik al neem helpen er niet tegen. Brace dragen.
Voor mijn rug zou het beter zijn als ik meer kon bewegen en stappen. Te lang rechtstaan is dan weer niet goed omdat ik verkeerd sta. Door paardrijden en beetje stappen hou ik normaal mijn rug soepeler en heb ik minder last. (Rustig aan natuurlijk). Als ik minder met rolstoel rij dan kan ik mijn pols en schouders meer ontlasten. Maar voor mijn benen moet ik meer mijn rolstoel gaan gebruiken. Logisch is iets anders?
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Normaal kan ik dit best goed van mij afzetten. Heb de ideale afleiding hiervoor: Mijn ganse beestenbende en vooral buiten zijn in de natuur. Hier kom ik echt tot rus en kan ik mijn gedachten verzetten.
Na de lange rustperiode van Nacho door Lyme mocht ik eindelijk terug beginnen rijden en werken met hem. Alles geleidelijk aan opbouwen. We waren zo goed begonnen. Korte ritjes, trucjes, wandelingetje aan de hand. Volop genieten en alles heel rustig aan.
Maar al een tijdje en de laatste 2 weken opnieuw steekt het weer hier een stokje voor. Ik kan niet meer met Leni gaan wandelen in de bossen want alles is modder. Door de aanhoudende regen staan er overal plassen en is alles wat onverhard is modder: piste, weide, bospad waar ik ging wandelen met Nacho aan de hand, mooie wandelpaadjes, … Door de nieuwe maatregelen in verband met Rhino mag je met je paard ook nergens in een binnenpiste gaan rijden.
Met de rolstoel zit je overal te sukkelen en mijn spieren kunnen niet goed tegen de koude en de regen.
Op zo momenten kan je het wel uitschreeuwen. Dan is het heel confronterend dat je een handicap hebt en rolstoelgebruiker bent. Dat maakt alles nog veel moeilijker en dat is er te veel aan.
Op zo momenten is het heel erg moeilijk om positief te blijven.
Ergste op zo momenten is de media. Soms vraag ik mij af in wat voor een samenleving wij leven. In plaats van het positieve in alles te benadrukken en mensen hoop te geven en te laten lachen. Nee het enige wat je hoort is allemaal negativiteit overal. Op de radio, sociale media, tv, in de krant, … Alles staat er vol mee. Ze hebben zoveel invloed op iedereen, ze zouden dit beter positief gebruiken. Maarja dat is niet uitdagend en shockend genoeg zeker.
Maar we dat onprettige gevoel toch kwijt: Bij deze gewoon doen: uit volle borst, zo hard als je kan: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH en gewoon even gek doen want het kan maar deugd doen.
Alles even van ons afzetten en terug beginnen met positieve vibes nu. We kunnen dit.