23 maart 2020
Na een 4tal weken training bij Jessy was PCK Eersel het ideale moment om te kijken hoever Nacho en ik stonden. We waren super tevreden over de wedstrijd. Alle tijd die Jessy in Nacho en mij had gestoken werd beloond. Nu konden we gaan kijken waaraan we nog verder moesten werken. Niet alles kan ineens opgelost worden en mijn manier van rijden is zo verandert dat het voor ons beide heel erg aanpassen is. We waren overeen gekomen dat ik nog 1x per week ging les nemen en de rest van de week thuis oefende. Belangrijkste was dan ook dat ik alles zelf leerde voelen bij Nacho en wist wanneer wat te doen.
De maatregelen i.v.m. Corona zorgden ervoor dat onze wekelijkse planning overhoop werd gehaald. Alles werd geschrapt. Verplicht thuiswerk, hondenschool gesloten waardoor ik geen les meer kan geven, ik mag niet meer gaan les nemen bij Jessy, voorlopig geen wedstrijden meer, niet meer gaan wandelen aan de Achelse Kluis of Lozerheide met Leni …. Hele aanpassing als je iemand bent met een drukke planning.
Dit wil niet zeggen dat ik mij verveel hoor, heb alleen ineens heel veel tijd om dingen te doen. Maar we worden heel inventief in het invullen van onze dagen. Gelukkig hebben we onze viervoeters nog, die vinden het alvast geweldig. En natuurlijk: we mooi weer.
Timo is normaal alleen thuis als Jan, Leni en ik naar het werk zijn, nu ligt hij samen met Leni naast mijn bureau als ik thuiswerk. Tijdens de pauze gaan we buiten spelen, heb dus veel meer tijd voor de honden, heerlijk vinden ze dat. Dit kan ik echt wel gewoon worden.
Ik ben nu samen met Leni en Timo filmpjes aan maken voor onze cursisten van de hondenschool. Zo kunnen zij de periode ook overbruggen en gezellig bezig zijn met hun viervoeters. Best leuk eigenlijk.
Gelukkig kan ik voorlopig ook nog naar Nacho gaan (mits aangepaste regeling natuurlijk), mijn enige uitstapje. We moeten wel alleen gaan wandelen of rijden en kunnen geen uren meer blijven hangen maar dat nemen we er dan wel bij. Zo erg vind ik dat niet om er in mijn eentje te zijn. Ben al heel blij dat ik nog mag gaan en ik moet eerlijk zijn, geniet er nu eens zo veel van. Heb zelfs na lange tijd nog eens gedurfd om een par kleine sprongetjes te nemen met Nacho. Ik zal nooit geen springruiter worden (houding op foto's is hilarisch en heel vaak ogen dicht) maar het was toch leuk .
Enige nadeel is dat ik niet meer met Nacho naar Jessy mag, hierdoor moet ik nu alles alleen doen qua rij technisch, zonder dat ik elke week word geholpen en bijgestuurd. Wat nu? Hopelijk doe ik geen verkeerde dingen, zou zo zonde zijn van al dat werk. Gelukkig hebben we daar iets op gevonden. Ik film nu regelmatig als ik rij en stuur de filmpjes door naar Jessy. Is niet ideaal maar beter zo dan niks. Geeft mij ook meer zekerheid.
Ik krijg mijn tijd wel gevuld, al is het soms wel raar. Maar vind het heerlijk om zoveel bezig zijn met mijn viervoeters thuis. Keep it safe.